Mission impossible wyprawka szkolna - Mnie kolejny raz osłabia.

Wakacje dobiegły końca i na nowo zaczynamy szykowanie wyprawki dla Naszych dzieci do szkoły. I jestem kolejny raz nie miło zaskoczona przez Nasze chore Państwo, które traktuje Moje dziecko i nie tylko Moje jak trędowate. Dlaczego ? Chyba wszyscy wiedzą :( 

Kolejny raz dzieci zostały podzielone jako nie wiem " może lepsze i gorsze"a nawet trędowate. Brak mi słów na to Nasze Państwo, ale za to można usłyszeć od niektórych jak mogą inaczej wykorzystać pieniądze, które musieli by przeznaczyć na książki -myślałam, że mnie szlak trafi jak usłyszałam " zobacz ta musi za książki bulić " a my możemy się bawić. Naprawdę zabolały Mnie te słowa poczułam się gorsza tak jak bym była inna.  

Jest to ciężki czas dla mnie - choroba cały czas stoi w martwym punkcie, cały czas tylko leki i leki. Do tego nie przewidywane wydatki z autem, których kosztów jeszcze nie znam, ale nie mogę stawiać auta przed książkami dla Mojej Sikoreczki. Pod koniec sierpnia  kupiłam kilka książek i już z portfela uciekło prawie 300 złotych, a to jeszcze nie koniec. 

Cały bałagan dopiero się zacznie zeszyty, teczki, bloki, kredki, farby ... matko święta jak patrze na listę to słabo mi się robi, a to zawsze coś i tak armagedon do tych zakupów to pikuś. Wytrzymać te zakupy z Sikorką to jest naprawdę sukces :) Ale udało się ogarnięte - oczywiście i kolejne 200 poszło ... Chociaż lista do połowy już wykreślona :(

Przeciwności losu idą dalej za Nami ... w zeszłym roku kupiłam oryginalny plecak -myślałam, że będzie bardziej wytrzymały niestety byłam w będzie. Nie wytrzymał obciążenia, też się nie dziwie - ramie bolało od obowiązkowych książek ... i niestety szwy puściły, materiał się rozszedł. I tak wyprawka staje się dla Mnie coraz większym obciążeniem.


Teraz muszę zaplanować co jest najważniejsze w całej wyprawce i przełożyć niektóre wydatki na późniejszy termin,  bo to jest naprawdę Mission Impossible. Czasami wydaje Mi się, że nasze państwo zapomina o naprawdę potrzebujących nie powinnam narzekać będąc samotną matką ciągnęłam dwa etaty i szło jakoś zawsze starczało na opłaty za wynajem mieszkania, opłaty, a także wszystkie potrzeby. Teraz nie jest tak łatwo jak mi siadł ten cholerny kręgosłup. Nie chce narzekać, ale nasz kraj to porażka, a jak coś się głośno powie to Cię czymś innym uciszą. A na pomoc nie masz co liczyć ... Chyba, że zaczniesz oszukiwać, ale tego nie mam zamiaru robić, bo wole mieć czyste sumienie :)

I tak trochę sobie po narzekałam nawet mi lżej , a teraz muszę jakoś ogarnąć resztę . Brakuje Mi sił na cały ten bałagan, ale nigdy się nie poddam :) 

A jak Wam poszło szykowanie pociech do szkoły?